5 Simple Statements About نیلینگ Explained
5 Simple Statements About نیلینگ Explained
Blog Article
در کنار تمامی مزیت‌های گفته شده، نیلینگ می‌تواند معایبی نیز داشته باشد که مهم‌ترین آنها به شرح زیر هستند:
این یکی از رایج ترین سوالات کارفرمایان محترم قبل از اجرای سازه نگهبان و نیلینگ است که داشتن یک تحلیل قیمت واقعی از آن می تواند کمک بسیار زیادی در این انتخاب داشته باشد.
سیستم میخکوبی یا نیلینگ، فرآیندی است که اجرای آن نیاز به تبحر خاص و ویژه دارد. هرچند که فضا و موقعیت زمین برای انجام این فرآیند بسیار حیاتی هستند، اما اهمیت حضور مهندسان باتجربه و متخصص در این زمینه تأثیر بسزایی در نتیجه کار خواهد داشت.
اساس کار سيستم نیلینگ بر مبناي انتقال بار کششي از داخل ميخ به خاک از طريق تنش برشي سطح مشترک آنها مي باشد. با ميخکوبي خاک مي توان ديوارهاي حائل مسلح را بدون برداشتن خاک پشت ديوار احداث نمود. ديوار حائل مسلح به صورت درجا و مرحله اي از بالا به پايين ايجاد مي گردد. اين روش در ساخت ديوارهاي حائل موقت و همچنين تقويت سازه هاي موجود قابل کاربرد است.
بعد از تزریق دوغاب و نصب زهکش‌ها در این مرحله یک روکش موقت شامل نصب شاتکریت، مهره شش‌گوش، پلیت باربر و واشر اجرا می‌شود.
تاثیر خاکبرداری مرحله به مرحله بر روی مکانیزم رفتاری سیستم نیلینگ
در گودهاي با ابعاد بزرگ، بهتر است عملیات پایدارسازي پس از اتمام فرآیند زهکشی کامل، آغاز گردد.
بعد از اجرای مرحله اول خاکبرداری نوبت به حفاری چاله‌ها برای قرار دادن نیل‌ها می‌رسد. برای حفاری از دستگاه دریل واگن استفاده می‌شود که روی سینه کار قرار می‌گیرد.
این لایه نازک و با ضخامت کم است و به این دلیل ساخته می‌شود که از فرسایش سطحی خاک تا جای ممکن جلوگیری شود و همچنین سطح مناسب نیلینگ و قابل قبولی برای ساخت و ساز‌های بعدی ایجاد کند.
این پوشش را پیش از شروع مرحله بعدی گودبرداری، اجرا می‌کنند. پوشش دائمی را نیز پس از نصب کامل میخ‌ها و سفت کردن مهره‌های شش گوش، روی پوشش موقت اجرا می‌نمایند.
در این مقاله به بررسی تمامی نکات مربوط به نیلینگ پرداختیم. امیدواریم که این مقاله برای شما مفید واقع شده باشد. در صورتی بروز هر سوالی، آن را در بخش کامنت‌ها با ما در میان بگذارید.
ممکن است سیستم نیل و خاک از لحاظ کلی پایدار باشد و هیچ یک از حالات ناپایداری خارجی در آن رخ ندهد، اما از لحاظ گسیختگی‌های داخلی دچار مشکل شود. این حالت ناپایداری ممکن است شامل موارد زیر باشد:
پس از استقرار دستگاه مخصوص در موقعیت مناسب، چاهک‌های افقی یا مایل در دیواره‌هایی با فواصل مشخص حفاری می‌شوند. قطر این چاهک‌ها تقریباً در حدود ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتر و عمق آنها حدوداً ۵ تا ۱۰ متر است.
برای این امر پس از پایان شاتکریت و زمانی که بتن هنوز حالت خمیری دارد، صفحه تکیه‌گاهی فولادی را از میخ رد کرده و کمی فشار می‌دهیم که تا حدودی به درون بتن پاشیده فرو رود.